Η Καίτη Κωνσταντίνου ήταν μια ηθοποιός που ενέπνεε αυστηρότητα, κάτι που ίσως να αντανακλούσε και στην προσωπικότητά της. Αγαπούσε την κωμωδία και την είχε ως βασικό μέσο έκφρασης. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή και στο Θέατρο Τέχνης, έχοντας την τύχη να γνωρίσει τον Κάρολο Κουν. Γεννήθηκε στη Ροδοδάφνη, κοντά στο Αίγιο, και ζούσε στο Παλαιό Φάληρο. Είχε το πάθος να οδηγεί μηχανή.
Η καταγωγή της από το Αίγιο, την πόλη όπου μεγάλωσε, συνδέθηκε με την αίσθηση ότι παρακολουθούσε τις εποχές να αλλάζουν. Στην Αθήνα ήρθε για σπουδές, και η ζωή της είχε τις δικές της δυσκολίες, ειδικά όταν ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν μόλις οκτώ ετών. Αν και ήταν ένα τραύμα που την επηρέασε, το ξεπέρασε με τον καιρό, αποδεχόμενη τον πόνο που είχε αφήσει μέσα της. Μια από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούσε συχνά ήταν η ανάγκη να “μπουν τα πράγματα σε μια τάξη”, κάτι που αντανακλούσε τη λογική προσέγγιση που είχε στη ζωή της.
Φωτογραφία: Πάνος Μάλλιαρης
Αν και το όνειρό της ήταν αρχικά η Ιατρική, το σύστημα των εξετάσεων την ώθησε να σπουδάσει Φιλοσοφική Σχολή, μια απόφαση που αν και δεν ήταν η πιο αγαπημένη της, της άνοιξε το δρόμο για το θέατρο. Η Αθήνα, με τους γρήγορους ρυθμούς της και τη διάθεση των ανθρώπων να γνωρίζουν καλά τους δρόμους της πόλης, την εντυπωσίασε. Παρά τη λιγότερη προτίμηση για το διάβασμα, κατάφερε να περάσει στην Σχολή Φιλοσοφίας, αν και η πραγματική της κλίση ήταν το θέατρο.
Από μικρή, ο κόσμος του θεάτρου την τράβηξε, με την ίδια να θυμάται πως παρακαλούσε τη μητέρα της να την πηγαίνει σε παραστάσεις. Στο Θέατρο Τέχνης, όπου πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις, γνώρισε τον Κάρολο Κουν, που άφησε βαθιά την επίδρασή του πάνω της. Η εποχή εκείνη για εκείνην ήταν γεμάτη όμορφες σχέσεις και συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου, όπως οι Μαρία Καβογιάννη, Πέτρος Φιλιππίδης, και άλλοι.
Μετά τη σχολή, η Καίτη Κωνσταντίνου αποφάσισε να δοκιμαστεί και στην τηλεόραση, και μέσα από τη συμμετοχή της στα «Εγκλήματα» άφησε το δικό της αποτύπωμα. Ο ρόλος της Σωσώς ήταν ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς και αγαπημένους της, ενώ η επιτυχία της σειράς έδειξε ότι η κωμωδία μπορεί να έχει υψηλή ποιότητα. Η ίδια, αν και αναγνώρισε τη δημοτικότητα που απέκτησε, ποτέ δεν φοβήθηκε να παραμείνει πιστή στον εαυτό της και να αποδεχτεί τον ρόλο της με έναν γνήσιο και αυθεντικό τρόπο.
Η αγαπημένη της κωμωδία είχε πάντα την ιδιότητα να λειαίνει τα πράγματα, δημιουργώντας μια αίσθηση χαράς και ανακούφισης. Παρά τις δυσκολίες και τους δύσκολους χαρακτήρες που κλήθηκε να υποδυθεί, η Καίτη Κωνσταντίνου είχε τη δύναμη να τους κατανοεί και να τους αγαπά. Όσο για το μέλλον, πίστευε πως η δουλειά της δεν ήταν ποτέ μόνο βιοποριστική. Ήταν μια εσωτερική ανάγκη, μια κλήση που την έκανε να αγαπά τη δουλειά της και να την προσφέρει στους άλλους με όσο το δυνατόν πιο αυθεντικό τρόπο.
Αν και η προσωπική της ζωή υπήρξε γεμάτη από ανησυχίες για το χρόνο και τον θάνατο, η Καίτη Κωνσταντίνου αντιμετώπιζε κάθε δυσκολία με πίστη στη δύναμη του ανθρώπου και στην ικανότητά του να ξεπερνά τα δύσκολα. Το χιούμορ για εκείνη ήταν μια εξαιρετική θεραπεία, ένας τρόπος να βρει τις ισορροπίες και να απολαύσει τη ζωή, χωρίς να ταυτίζεται πλήρως με τους χαρακτήρες που υποδυόταν, όπως η Σωσώ ή ο Ριχάρδος.
Πιο πρόσφατα, συμμετείχε στη σειρά «Η Τούρτα της Μαμάς», όπου υποδύθηκε την Ευανθία, μια γυναίκα που αγαπά την κουζίνα και τη συνταγή για την καθημερινή συμφιλίωση. Εντυπωσιάστηκε από την ποιότητα της παραγωγής και την ευχάριστη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα γυρίσματα.
Η Καίτη Κωνσταντίνου ήταν μια γυναίκα που δεν έπαψε ποτέ να αγαπά τη δουλειά της και να εργάζεται για αυτήν με σθένος και αυστηρότητα, ενώ ποτέ δεν έκρυψε την ανάγκη της για μοναχικές στιγμές, τις οποίες πάντα εκτιμούσε. Η κωμωδία ήταν για εκείνη μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης και ζωής.
bovary
